Dit jaar zou AC Reggiana haar 100-jarige bestaan vieren. Twee jaar geleden moest de club echter faillissement aanvragen, nadat honkbalvedette Mike Piazza en zijn vrouw de organisatie aan de financiële afgrond hadden gebracht. Onlangs werd bekend dat Piazza de nieuwe manager van de Italiaanse honkbalploeg wordt. Of de Azzurri zich bewust zijn van het eerste ongelukkige avontuur van de gewezen superster in Lo Stivale, vertelt het verhaal niet.
BASEBALL HALL OF FAME
Een succesvolle honkbalcarrière leek lange tijd niet in het verschiet te liggen voor Mike Piazza. Er was zelfs een telefoontje van zijn vader nodig naar diens jeugdvriend Tommy LaSorda om de jonge Piazza bij een proforganisatie onder te brengen. De eerstehonkman kon aardig slaan, maar daar waren er op die positie genoeg van. Een overstap naar een plekje achter de plaat, bracht de loopbaan van de jongeling plots in een stroomversnelling. Hij zou uitgroeien tot één van de beste offensieve catchers die de sport ooit had voortgebracht en belandde uiteindelijk zelfs in de Hall of Fame in Cooperstown.
AC REGGIANA
De historie van voetbalclub AC Reggiana is beduidend minder roemrucht dan de carrière van hun Amerikaanse eigenaar. Tot de jaren negentig brengt de club het leeuwendeel van haar bestaan door in betrekkelijke anonimiteit in de lagere regionen van het Italiaanse voetbal. In de jaren tachtig wordt de weg omhoog gevonden. Met onder anderen Fabrizio Ravanelli in de gelederen klimt de club van de Serie C helemaal op naar het hoogste niveau.
Dankzij een duizendtal fans dat een 10-jarige seizoenskaart aanschafte, slaagt AC Reggiana er in 1993 zelfs in als eerste Italiaanse club in een stadion te bouwen zonder daarvoor een beroep te hoeven doen op overheidsgeld. Een nieuw onderkomen moest er komen, omdat het oude stadion van de club niet meer voldeed aan de vereisten van de Serie A. Doordat een groot deel van het geld geïnvesteerd moest worden in het stadion, bleven grote aankopen uit en bleek een lang verblijf op het hoogste niveau onhaalbaar.
CARLO ANCELOTTI
Na twee jaar kwam er een einde aan het eerste verblijf van de club in de Serie A. Het seizoen daarop, ’95-’96, kwam er een jonge coach aan het roer te staan. Carlo Ancelotti had voornamelijk successen gekend bij Milan en Roma, maar was een jongen van de streek en begon zijn trainersloopbaan in de regio waar hij ooit ook als speler was gestart, Emilia-Romagna. De ploeg promoveerde meteen terug naar het hoogste niveau, maar na het vertrek van Ancelotti viel ze even snel weer terug. In ’99 zakte Reggiana zelfs af naar de Serie C.
Nadien verslechterde de financiële situatie van de club, waarna ze zelfs het zelfgebouwde stadion kwijtraakten aan hun rivaliserende buren van Sassuolo. Die club wordt gesteund door het rijke Mapei, dat in de jaren negentig nog de wielerploeg van Museeuw en co sponsorde, en was in korte tijd Reggiana voorbijgeschoten. Voor een kleine €3 miljoen werd op 18 juni 2016 Piazza de nieuwe eigenaar. Bij zijn presentatie ontvouwde hij enthousiast zijn grote plannen met de club. Aangezien de Amerikaan in zijn carrière een slordige $120 miljoen bij elkaar geslagen had, mocht de aanhang van Reggiana ook wel wat verwachten.
FINANCIËLE ZORGEN
In de twee jaar dat Piazza de club runde bleek hij echter beter met een knuppel dan met een club overweg te kunnen. In het eerste seizoen liep de begroting schrikbarend hoog op. Zo hoog zelfs, dat mevrouw Piazza ingreep en de financiële touwtjes in handen nam. Ze begon vanaf dat moment elke kans op saneren aan te grijpen. Jeugdspelers werden na wedstrijden en trainingen niet meer thuisgebracht en moesten zelf hun kleren maar wassen.
Alicia Piazza, voormalig Playmate en gewezen actrice in Baywatch, was nooit een fan geweest van de aankoop van haar man. Ze zag het als een speeltje voor hem in zijn midlifecrisis. De stad Reggio Emilia vond ze al helemaal niks: “Who the fuck ever heard of Reggio Emilia? It’s not Venice. It’s not Rome.” En nu mocht ze ook nog eens het vuile werk gaan opknappen. Ze vond nog wel wat geld om een vriendin van haar alvast juwelen ter ere van het eeuwfeest te laten ontwerpen.
SANEREN
Voetballend ging het steeds beter met de ploeg. In Ted Philipakos werd een nieuwe technisch directeur gevonden. De Amerikaan kwam over van FC Venezia, dat ook in handen was van een Amerikaanse eigenaar. Philipakos haalde uit zijn tweede thuisland Griekenland een nieuwe coach, maar toen deze overkwam om het contract te tekenen had Alicia Piazza zijn honorarium plots met €15 duizend verlaagd. De coach weigerde, vloog onverrichter zaken terug naar Griekenland en de club mocht op zoek naar een nieuwe kandidaat.
De huur die de club moest betalen om te mogen spelen in het eigen stadion was een doorn in het oog van de Amerikanen. Volgens hen was deze ook nog eens verdubbeld in de tijd dat zij eigenaar waren geworden. Ze weigerden nog langer te betalen. In een gepassioneerde persconferentie liet Mike Piazza blijken hoe hoog de schuld met Mapei hem zat. Als de huur niet omlaag zou gaan, zou hij zich terugtrekken als eigenaar van Reggiana.
FAILLISSEMENT EN HERSTART
Het mislopen van promotie naar de Serie B aan het einde van het tweede seizoen was de druppel voor de Piazza’s. Na een onterechte penalty ver in de blessuretijd werd Reggiana door Robur Siena uitgeschakeld en was dus veroordeeld tot nog een jaar Serie C. Zelfs dat zou er echter niet van komen, omdat de club nooit werd ingeschreven voor het nieuwe seizoen. Van de ene op de andere dag waren Mike en Alicia Piazza verdwenen. Op Instagram plaatste Alicia nog wel een afscheidspost met het bijschrift: “Time to say goodbye.”
De club Reggiana hield vanaf dat moment officieel op te bestaan en beleefde sindsdien onder de nieuwe naam Reggio Audace een herstart in de Serie D. Afgelopen zomer, terwijl de club eigenlijk haar eeuwfeest had moeten vieren, kreeg de club haar oude logo terug. Het lijkt er zelfs op dat het slechts een kwestie van tijd is voor ook de oude naam weer mag worden aangenomen. In de Serie C bezet de club een mooie derde plek, die recht geeft op playoffs voor promotie naar de Serie B.